- krzątać
- fuadar
Słownik Polsko-Irlandzki. 2008.
krzątać
Look at other dictionaries:
krzątać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, krzątać sięam się, krzątać sięa się, krzątać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się żwawo, sprawnie przy jakiejś pracy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzątać się przy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krzątać się — ndk I, krzątać sięam się, krzątać sięasz się, krzątać sięają się, krzątać sięaj się, krzątać sięał się «poruszać się żwawo, energicznie, zajmując się jakąś pracą; zabiegać o coś» Krzątała się gorączkowo po mieszkaniu. Krzątać się przy obiedzie… … Słownik języka polskiego
ruch — 1. Być w ciągłym ruchu «prowadzić ożywiony tryb życia, krzątać się, biegać, zajmować się wieloma sprawami»: Jesteś w ciągłym ruchu, zabiegana, zaaferowana, pracująca nierówno „zrywami”, zamyślasz się (...) a potem nagle znowu okazujesz niezwykłą… … Słownik frazeologiczny
dreptać — ndk IX, dreptaćpczę a. dreptaćpcę, dreptaćpczesz, drepcz, dreptaćtał «stawiać małe drobne kroki, chodzić małymi krokami, przebierać nogami» Dreptać po błocie. Dreptać w tańcu. Dreptać drobnymi kroczkami. ◊ Dreptać w miejscu «nie rozwijać się, nie … Słownik języka polskiego
frygać — ndk I, frygaćam, frygaćasz, frygaćają, frygaćaj, frygaćał frygnąć dk Va, frygaćnę, frygaćniesz, frygaćnij, frygaćnął, frygaćnęła, frygaćnęli 1. pot. «szybko chodzić, krzątać się zwinnie; biegać» Fryga po mieszkaniu. 2. reg. «jeść szybko, z… … Słownik języka polskiego
gorączkowo — przysłów. od gorączkowy a) w zn. 1: Bredzić, majaczyć gorączkowo. Oczy błyszczą gorączkowo. b) w zn. 2: Mówić, szeptać coś gorączkowo. Pracować, krzątać się gorączkowo. Gorączkowo komentować coś … Słownik języka polskiego
gospodarka — ż III, CMs. gospodarkarce; lm D. gospodarkarek 1. «organizacja produkcji, sposobów produkcji» Gospodarka planowa, chaotyczna, rabunkowa. Gospodarka indywidualna, uspołeczniona, zespołowa. Gospodarka kapitalistyczna, socjalistyczna. ∆ Ekstensywna… … Słownik języka polskiego
koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… … Słownik języka polskiego
krzątanie się — n I rzecz. od krzątać się … Słownik języka polskiego
kuchnia — ż I, DCMs. kuchniani; lm D. kuchniani (kuchniachen) 1. «pomieszczenie z piecem kuchennym lub odpowiednim urządzeniem do gotowania» Mała, ciasna kuchnia. Dwa pokoje z kuchnią. ∆ Ślepa kuchnia «kuchnia bez okna na zewnątrz» ◊ pot. Znać coś,… … Słownik języka polskiego
ruch — m III, D. u; lm M. y 1. «zmiana położenia punktu materialnego (ciała) w stosunku do innych punktów dokonująca się w czasie; posuwanie się, przesuwanie się w pewnym kierunku» Ruch ciał w przestrzeni. Obserwować ruch spadającego przedmiotu. ∆ anat … Słownik języka polskiego
